జీవహింస జీవుడిని దేవునిదగ్గరకు చేర్చదు.దూరంచేస్తుంది.
>> Saturday, September 20, 2008
ఈరోజు దినపత్రికలలో స్థానిక వార్తలలో మాచర్లప్రాంతములో జరిగిన గ్రామదేవతల జాతరలో జరిగిన జీవహింసపై వచ్చిఅ కథనాలు చదివి మనసు వికలమయినది. జాతరలో మూగజీవుల[మేకపోతుల] గొంతుకొరికి చంపిన వైనం తలచుకుంటేనే మనసు దు:ఖం తో నిండిపోతుంది. ఏమిటీ తామసిక మనస్తత్వం . ఏమి ఆశించి వీళ్ళు ఈపని చేస్తున్నారు? భగవంతునికి ఈచర్య ప్రీతి కలుగుతుందా? దీనివలన వచ్చే పపం మనలను ఎంతగా బాధిస్తుందో వీల్లకు వివరించే పనిని ఏవిధంగా వివరించాలని నాకు ఆవేదన కలుగుతుంది. ముందుగా అసలు జీవహింసద్వారా భగవంతుని తృప్తిపరచాలనే విధానాలను అనుసరించిన సాధకుల గతి ఏమవుతుందో ఒక సాధకుని జీవితమ్లో చూద్దాం.
ఒకప్పుడు ఒక కాపాలికునికి కాళీ మాతను ప్రసన్నం చేసుకోవాలని సంకల్పం కలిగింది. ఆ సాంప్రదాయం లో అవివేకంగా పాకిన ఒక సిద్ధాంతం ప్రకారం 100 గొర్రెపొటేళ్లను బలియిచ్చి పూజను సాగించటంద్వారా దీనిని సాధించాలని ప్రయత్నం మొదలు పెట్టాడు. చాలాకాలం తనపూజ నిర్విఘ్నంగా కొనసాగించాడు.99 పొట్టేళ్ళను బలిచ్చే కార్యక్రమం అయిపోయింది. చివరగా 100వ బలికి సిద్ధమయ్యాడు. ఒక గొర్రెపొటేలును కొని తెచ్చి దానిని పూజించి బలికి సిద్ధపరచి తన పూజా కార్యక్రమాన్ని సాగిస్తున్నాడు. అంతలో పకపకా నవ్విన శబ్దం వినిపించింది. ఏమిటా అని చూస్తే ఏమీ కనిపించలేదు. మరలా పూజలో నిమగ్నమయాడు. మరలా నవ్వు ఆతర్వాత పెద్దగా ఏడ్పువినిపించింది. ఏమిటా అని భయంతో చూడగా గొర్రెపొటేలు పెద్దగా ఏడుస్తూకనిపించింది. భయంతో బిక్కచచ్చిన కాపాలికుడు ఎవరు నువ్వు అని ప్రశ్నించాడు. ఆగొర్రె నవ్వు ఏడుపు ఆపి నేనూ ఒక జీవినే అన్నది. అయ్యా మీరెవరు? గొర్రెమాట్లాడటం ఏమిటి? నిజంచెప్పండి అన్నాడు . నాయనా నేనూ పూర్వజన్మలో ఒక కాపాలికుడనే అని అన్నదా గొర్రె. అలాగా మరయితే మీరు ఇలా ఎందుకున్నారు? ముందు నవ్వారు మరలా ఏడ్చారు ఎందుకు? అని ప్రశ్నించాడు భయంభయంగా.
భయపడకునాయనా! నేనుకూడా నీలాగనే ఎవరో చెప్పిన మాటను విని 100 పొట్టేల్లను కాలీమాతకు బలిస్తే అమ్మ అనుగ్రహిస్తుందని నమ్మి బలి కార్యక్రమం పూర్తి చేసాను. కాలీ మాత అనుగ్రహము కలగలేదుగానీ మహా పాపంచుట్టుకున్నది. దానివలన ఇప్పటికి 100 సార్లు గొర్రె జన్మమెత్తాను. 99సార్లు నరికి చంపబడ్దాను. ఖర్మ ఫలితం అనుభవిస్తున్నాను. ఇది చివరి జన్మ కనుక దీనినుండి విముక్తమవుతున్నాననే ఆనందం వలన నవ్వు వచ్చింది. కానీ నాయనా! నాలాగే నీజీవితం కూడా అమాయకత్వంతో ఇలా నాశనం చేసుకుంటున్నందుకు బాధతో దు:ఖం వస్తున్నది అన్నదిగొర్రె. త్వరగాబలి ముగించినన్ను ఈపాపమునుండి విముక్తం చేయమనికోరింది కాపాలికునికి ముచ్చెమటలు పోసాయి. తాను చేసిన పాపం గుర్తుకువచ్చి గడగడ లాడాడు.
అయ్యా ! తెలియక చేసిన పాపాన్ని తలచుకుంటే భయం ఆవరిస్తున్నది. ఇక నేను ఈపని చేయను. మిమ్మల్ని రక్షిస్తాను అని అన్నాడు. అప్పుడు ఆగొర్రెనవ్వి నేను చేసిన పాపఫలితంగా ఈరోజు నాకు మరణదండన తప్పదు. అని అన్నది. అయ్యా లేదు. ఈరోజు మిమ్మల్ని తప్పనిసరిగా కాపాడతాను అని ఆగొర్రెను తీసుకుని ఆ కాపాలికుడు తన గుహనుండి అడవిలోకివచ్చాడు. ఆ అడవిలో ఒక పెద్ద చెట్టువద్ద గొర్రెలమందను చూసి,అక్కడకువెల్లాడు. వాని కాపరియగు యువకుడు చెట్టెక్కి ఆకులు కొట్టి వేస్తుండగా, అవిమేస్తున్నాయి.
కాపాలికుడు ఆ కాపరిని కేకవేసి పిలిచాడు, నాయనా నేను నీకు ఈగొర్రెనిస్తాను దీనిని చంపకుండా మేపుకుంటావా ? అని అడిగాడు. అలాగే సామీ ! ఆమందలో వదలండి అన్నాడతను. కాపాలికుడు గొర్రెను మందలో వదలి నాలుగడుగులు వేసి వెలుతున్నాడు. అంతలోనే పైనుండి కత్తితో ఆకులు మండలు కొడుతున్న గొర్రెల కాపరి చేతినుండి జారిన కత్తి సరాసరి కింద కాపాలికుడు వదలిన గొర్రె మెడపైన పడటం ,ఆగొర్రెపొట్టేలు తలతెగి నేలవాలటం క్షణాలలో జరిగింది. అదిచూసిన కాపాలికుడు బిత్తరపోయి మతిచలించి పిచ్చివానిలా అరచుకుంటూ అడవిలోకి పరుగుతీసాడు.
అర్ధమయిందికదా? జీవహింస ద్వారా చేసే సాధనల ఫలితం. అసలు ఈ జీవహింస ఎందుకు మొదలయిందో చూద్దాం. పూర్వమునుండి. గ్రామవాసులయిన అమాయకులు తమ కష్టనష్టాలలో భగవంతుని ఆశ్రయించ్చేవారు. తమ కష్టాలు తీరితే తమకు వున్నది సమర్పించుకుని కృతజ్ఞత చూపాలనుకునేవారు. వారికుండే సంపద సహజంగా పశుపక్ష్యాదులేకనుక
తమకష్టాలు తీరగనే వారికున్న జంతుసంపదను బలి ఇచ్చేవారు. దానిని తామసిక ప్రవృత్తిగలవారే ఇతర సాధనలలో చెసేవారు. భగవంతుని చేరే శుద్ధమార్గాన్ని వేదాలు తెలియజేసాయి. వాటిని ఆశ్రయించటమె భగవంతునికి ఇష్టం కానీ ఇతరం కాదు. ఒకవేళ అలా జంతుహింసద్వారా జరిగిన కార్య క్రమాల ఫలితం కష్టాలే మిగిల్చాయి
అశ్వ మేధయాగం చేసిన తమకు ఈ అరణ్యవాసమెందుకు వచ్చినదని ఆవేదన పడిన ధర్మజునితో నారదుడు ఈవిధంగా అంటాడు. ధర్మజా ! యజ్ఞానికి మంత్రం,కర్త ,ద్రవ్యం పవిత్రమయినవయి ఉండాలి. నీ తమ్ముల్లు బలవంతులయి ప్రపంచమ్లో రాజులను చంపి సంపాదించకొచ్చిన ద్రవ్యం చేత జరుపబడ్డ యజ్ఞము నీకు నెల తిరక్కుండానే అరణ్య వాసాన్ని ఇచ్చిందని వివరిస్తాడు. కనుక విజ్ఞతతో ఆలోచించి శుద్ధ సాత్వికతతో భగవంతున్ని ఆరాధించాలి.
ఇక ఈవిషయం గురించి ఎంటో ఆవేదనతో వ్రాసినట్లు కనిపించిన విలేకరులు, విమర్శించినవారు, దాదాపు నిత్యం మాంసాహారం తినేవారే .. కాల్లముందు రోజూ ఆహారం కోసం వందలాది జీవులు చంపబడుతుంటే గుటకలు వేస్తూ కొని తీసుకెల్లేవారే/ అన్ని మతాలలో ముస్లిం.క్రిష్టియన్ మతాలలో కూదావున్న ఈ జంతువద బలి కార్యక్రమాన్ని ఎప్పుడూ విమర్శించనివారు. ఇది ఈదేశ ప్రజలు పాటించేసాంప్రదాయంగా విమర్షిస్తారు. పాపం వాళ్లకు వున్న ధైర్యం ఇంతమాత్రమే
జీవహింస పాపమనే విషయాని గ్రహించాలి అదిదేనికోసమయినా సరె...పాపం..పాపం.....పాపం.
0 వ్యాఖ్యలు:
Post a Comment