గురుపూర్ణిమ కు గురుచరిత్ర పారాయణం ఆవశ్యత

మానవుడుతన బాల్యం లో చిన్నచిన్న మాటల దగ్గరనుంచి జీవితములో సర్వవిషయాలునూ మరొకరినుంచి నేర్చుకుంటాడు. ఇందులోభాగంగా ప్రకృతినుంచి వైజ్ఞానిక విషయాలను తెలుసుకొనడానికి కూడా మరొకరి బోధ అవసరమవుతుంది. అదేప్రకృతి నుండి పారమార్ధిక విషయాలనుగూడా నేర్చుకోవడం మానవుడు వుత్తమమయిన గురువులవద్దనుండి నేర్వవలసినదే. భాగవతం లోని అవధూత వుద్ధవగీతలో సాక్షాత్తూ శ్రీ కృష్ణుని చేతగూడా ప్రశంసించబడిన పూర్ణపురుషుడు. తాను ప్రకృతిలోని 24 మంది గురువులనుంచి ఏమి నేర్చి పరిపూర్ణతను సాధించాడో చెబుతాడు. దానినే పరమ ప్రామాణికంగా శ్రీకృష్ణుడు వుద్ధవునికి బోధిస్తాడు. తిరిగిఅదేబోధ మొదటిరెండు దత్తాత్రేయ అవతారచరిత్రల సంపుటమైన శ్రీం గురుచరిత్ర మనకు బోధిస్తుంది.తిరిగి మూడవ దత్తాత్రేయ అవతారమైన శ్రీమాణిక్య ప్రభువు గూడా తిరిగి జ్ఞానమలాగే ఆర్జించినట్లు తమభక్తులతో చెప్పారు
పారమార్ధిక జ్ఞానమేలేని పామర జీవితం అసూయ,ద్వేషం,మమకారం మొదలగు వాటిని పెంపొందించి,ఇతువ్యక్తిని,అటుసమాజాన్ని గూడా తారుమారు చేస్తుంది. జీవితానికి ఏకైక లక్ష్యమైన శాంతి,తృప్తి కొంచెమైనా తొంగిచూడవు. అమావాస్య నాడు ఆకాశం లో యధాపూర్వం చ్ందమండలమున్నప్పటికీ సూర్యుని కాంతిని భూమిపైకి ప్రతిబింబించనందున అగోచరమవుతుంది. అలానే ఆధ్యాత్మికజ్జానాన్ని మనజీవితం లో గురుస్వరూపం లభ్యం కాకపోతే మానవజీవితం సాగర మధ్యం లో చిక్కిన దిక్సూచి,నావికుడు,లేని నావవలె వుంటుంది. ఏ అనంతవిశ్వం పైన చెప్పిన మహనీయులందరికి గురుస్వరూపమై బ్రహ్మజ్ఞానులుగా చేసిందో శాంతి,తృప్తులను వారిరూపములో మూసపోసిందో అదిపామరుల పాలిట దుఃఖ సాగరంగా పరిణమిస్తుంది.
ఈ సృష్టిలోని అసంఖ్యాకమైన జీవులలో అదృషవశాత్తూ వివిధ స్తాయిలలో ఆధ్యాత్మిక పరిపాకంగలవారుకూడా వుంటారు. పూర్ణగురుని సాన్నిధ్యం ప్రతివారికిలభ్యంకానప్పటికి శాంతి తృప్తులు కుదిర్చే ఆధ్యాత్మిక జీవనము ఒకటివున్నదని మనకు తెలిపేవారు కొందరుంటారు. ఇట్టివారి సాంగత్యం సుద్ధ పాఢ్యమి నుండి నానాటికీ వృద్ధిచెందే చంద్రకళలవలె మనజీవితాలలోకి ఆత్మజ్యోతిని ప్రసరింపజేస్తారు. ఈ వికాశం పూర్ణగురు సందషనంతో పరిపూర్ణమవుతుంది. ఈ రహస్యాన్ని తెలుపుతుంది గురుపౌర్ణమి
పూర్వ జన్మ సుకృతం వలన పూర్ణగురుని సాంగత్యం ఎందరికో కలగవచ్చు. కానీ వారి వారి పరిపాకాలను అనుసరించి మాత్రమే వేరు వేరు సద్గురుభక్తులు ఫలితాన్ని పొందుతారు . అంతేకాదు పూర్ణగురుని సాంగత్యం జీవితం లోని కష్టసుఖాలనే మబ్బుతెరల మాటుఅన మరుగవనివ్వకుంటే వారిసాంగత్య ప్రభావము , చంద్రుని ప్రభావము వలన కలువకువలె చెట్టు సాంగత్యమువలన కాయ పండయినట్లు ,అట్టి ధృఢ భక్తుల పాత్రత పెరుగుతుంది. ఈవికాశములోని దశలను చంద్ర కళలతో పోలిస్తే పూర్ణవికాశము కలిగిన దశను పున్నమితో పోల్చవచ్చు. అట్టి స్థితిపై తీవ్రమయిన ఆకాంక్షకలిగి భక్తుని జీవితాన్ని వుంచగలిగినప్పుడే గురుసేవలో ఆట్టి స్థయిర్యం చిక్కుతుంది.
కనుక సాధకుని ప్రధాన కర్తవ్యం తన పూర్ణగురుని పూర్ణస్థితిని తన హృదయ ఫలకం మీద స్పష్టంగా ముద్రించుకోవడమే ! . అందుకు సాధనమే గురుపూర్ణిమ నాడు,సద్గురుని పూజించుకునే ఆచారం అనాదిగా వస్తున్నది. అందుకు వుత్తమమైన పూర్ణగురుని చరిత్ర పారాయణం చేయడమే. ( ఆచార్య భరద్వాజ గారి రచనలనుండి)