శరణాగతి అంటే.............సామాన్యమా?

మనలో చాలామంది భగవంతునికి శరణాగతుల మయ్యామని , తాము భారంతా ఆయనమేదే వేసి వున్నామని, చాలా వేదాంత ధోరణితో మాట్లాడటం వింటుంటాము. తాము ఆయననే నమ్ముకున్నా, తమను ఆయన అన్యాయం చేశాడని కొన్నిసందర్భాలలో వాపోవడం వింటుంటాము. ఇక్కడ మనం కొంచెం నిదానంగా మనసులను పరిశీలించుకుందాము. మనం నిజంగా ఆయన్ను శరణు వేడుతున్నామా? లేక మన కష్టాలు తీర్చడానికి ఆయన వస్తే బాగుండు అని భావిస్తూ ,మనప్రయత్నం మనం చేస్తున్నామా? ఈ అనుమానం మహాభాతరతములో ఒక సన్నివేశములో కనబడుతుంది.


శ్రీకృష్ణ భగవానులవారు. అరణ్యవాసములో వున్న పాండవులను చూడటానికి వచ్చారు. అందరి పలకరింపులు అయిపోయాక భోజనాలు గట్రాముగిశాక ద్రౌపది ఒంటరిగా కృష్ణుని కలుసుకుని తన బాధను వెళ్ళబోసుకుంటుంది.
అన్నా! నేను నిన్ను పరమాత్మవని పరిపూర్ణంగా నమ్మిన భక్తురాలను. నీవే నాతోడూ దిక్కూఅని విశ్వసించి పూజిస్తున్నదానిని. నీవుకూడా నన్ను సుభద్రకంటే ఎక్కువగా చూస్తున్నావు. నన్ను ఆపదలనుండి కాపాడుతున్నావు. సాక్షాత్తూ నీవు నన్ను రక్షిస్తున్నప్పుడు దుస్టులయిన కౌవులుర నన్ను పరాభవిస్తుంటే వచ్చి నామానాన్ని కాపాడావు. సర్వవ్యాపివి నీకు అన్నీ తెలుసు. అలాంటప్పుడు ఆదుష్టులు నన్ను సభలోకి ఈడ్చుక వచ్చేటప్పుడే కాపాడివుంటే నాకు ఈ అవమానము కూడా తప్పేదికదా? ఎందుకు ఉపేక్షించావు. ? న న్నెందుకు ఇలా అవమానాగ్నిలో దహించుకు పోయేలా చేశావు, ఇదా నాపట్ల నీకున్న ప్రేమ? ఇదా శరణాగతులపట్ల నీ దయ? అని పరిపరివిధాల విలపించింది.
అప్పుడు ఆలీలా మోహనుడు చిద్విలాసంగా నవ్వి అమ్మా ! నన్ను నాభక్తులు అన్యధా శరణం నాస్తి అని ఆశ్రయించిన మరుక్షణాన్నే కాపాడతాను. అన్నాడు. మరి నేనలాగే వేడుకున్నానుకదా అన్నది ద్రౌపది.
కాదు. దుశ్శాసనుడు నిన్ను సభలోకి లాక్కెల్లాలని ప్రయత్నించినప్పుడు, నిరోధించటానికి ప్రయత్నించావు. వానిని తిట్టి శాపనార్ధాలు పెట్టి . వాడు మూర్ఖుడు. నిన్ను లాక్కెళ్ళుతున్నప్పుడు, ఎవరన్నా కాపాడతారేమోనని ఎదురుచూసి వానిని విడిపించుకోవాలని చూశావు. సభలోకి వెళ్ళిన తరువాత అయ్యా ఈ అన్యాయం చూడండని ఎలుగెత్తి ఘోషించావు. అప్పుడు లోకములో ఏపెద్దలైనా నిన్ను కాపాడక పోతారా అనే ఆశ వున్నది నీలో . నీ భర్తలను చూశావు, తిట్టావు, అందరినీ వేడుకున్నావు. కానీ నీనమ్మకం వమ్మని తేలింది , వాడు నీ బట్టలు విప్పతీయబోతుంటే కాపాడుకోవటానికి శాయశక్తుల అక్ప్రయత్నించావు. అప్పుడు నిన్ను నీ శరీర బలంతో కాపాడు కోగలనన్న నమ్మకం నీకున్నది .వాని పశుబలం ముందు అదిసాధ్యం కాదని తేలిపోయింది. నిన్ను నిరాశ ,నిస్సత్తువ ఆవహించాయి ప్రపంచములో ఏజీవరాశీ నిన్ను కాపాడదని రూఢిఅయిపోయింది . అప్పుడు..ఆక్షణాన నేనుతప్ప ప్రపంచములో ఎవరూలేరనే భావన పరిపూర్ణంగా నీలో కలిగింది. అన్యధా శరణం నాస్తి అని ఆక్షణాన నీ పిలుపువినగానే క్షణం ఆలస్యంచేయకుండా నిన్ను కాపాడుకున్నాను. నాభక్తులు నన్ను పరిపూర్ణంగా నమ్మి నప్పుడు వారి యోగక్షేమాలను నేను ఒక్కక్షణంకూడా ఆలస్యం చేయకుండా చూస్తాను. అని ఆ పరమాత్మ తన భావాన్ని ఆవిష్కరించారు. మనం అంత భక్తిగా ఆశ్రయిస్తున్నామా? లోపం మనదగ్గరుంది. అలావుండటానికి మనమిష్టపడకనే ఆయనకు దూరమవుతున్నాము. జయశ్రీకృష్ణ.