కదలివచ్చిన కనకదుర్గ..కనికరించినవైనం.. {మూడవ భాగం}

అది 1999 సంవత్సరములోవిజయదశమి పర్వదినము. పూర్ణాహుతి, కలశవుద్వాసన చెప్పి ప్రశాంతముగా కూర్చొనివున్నాము. మనసులో ఒక సంకల్పము తళుక్కునమెరిసింది. మందిరనిర్మాణము ప్రారంభించాలి అనిభావన మనసును వూపేస్తున్నది. పక్కనున్న నాతమ్ముళ్ళను. మిత్రులను అడిగాను చేయగలమా అని . అమ్మసంకల్పముంటే అది పెద్దలెక్క కాదు అని ఆత్మవిశ్వాసంతో చెప్పారు. అప్పటికప్పుడు కాగితాలమీద కార్యక్రమంప్లాన్ తయారు చేసాము. ముహూర్తము నిర్ణయించాము. ప్రతిష్ఠ కు మూడురోజులుముందునుండి జపాలు, హోమాలు ప్రారంభించాము. ఆమూడురోజులు ఆప్రాంతమంతా అవ్యక్తమయిన ఆనందం అందరిమనస్సులలో తాండవించింది. పూర్ణాహుతి హోమము జరిగినప్పుడు తీసిన ఫోటోలో అగ్నికీలలు ఓమ్ కార రూపములో దర్శనమిచ్చి అమ్మ కరుణను ప్రత్యక్షముగా చూపినది ఈఫోటో ఇంతకు ముందు పోస్టులో ఇచ్చాను. తరువాత నాదగ్గరున్న కొద్ది డబ్బుతో పునాదులు తీసి పనిప్రారంభించాము. నాకుతెలిసిన మిత్రులు బంధువులు సహాయము కోరాను. అయితే ముందే నిర్ణయించుకున్నాను ఎవరు ఇచ్చినా ఇవ్వకపోయినా అదంతా అమ్మ లీలలో భాగముగానే భావించాలి. అమ్మకిష్టములేకుంటే వారిని ఇవ్వనివ్వదు. అందువలన మనసులో ఎటువంటి బాధకు గురికారాదు అని. నిజముగా ఎన్నిలీలలో ఇవ్వకూడని వాళ్ళను డుబ్బు ఇవ్వనివ్వలేదు. నేనెంత ప్రయత్నించినా. అప్పుడు ఇలా ఎందుకుజరిగిందా అని ఆలోచిస్తే తెలిసినది అలా ఎందుకు జరుగుతున్నదో . ఒక రు వెయ్యిరూపాయలిస్తానని ప్రతిరోజూ కనపడ్డప్పుడు రమ్మంటాడు .ఏదో కారణము అతనికి అడ్డువస్తుంది ఇవ్వటానికి ఒక నెల ఆగినాక పోలిసులు అరెస్ట్ చేసారు అతను దొంగసామానులు ఆభరణాలు కొన్న కారణము మీద. ఆతరువాత అతను చాలా సార్లు అన్నాడు,ఎందువలనో నేనివ్వలేకపోతున్నాను అని. అలాంటి సొమ్మును తన మందిర నిర్మాణానికి అమ్మ రానివ్వలేదు. ఒక డి.. ఎస్.పి.
గారు నేను విషయము చెప్పినప్పుడలా రండి తప్పనిసరిగా అంటాడు. నాకు ఆయన దగ్గరకు బయలుదేరదామనుకున్నప్పుడల్లా ఏదోవొక అడ్డంకి వస్తుంది అలా గడచిపోతుండగా ఆయనను ఎ.సి.బి. వాళ్ళుపట్టుకున్నారు అని వార్త పత్రికలో చూసి ఆశ్చర్యపోయాను. అప్పుడర్ధమయింది నన్ను వెళ్ళకుండా ఏశక్తి అడ్డుకున్నదో. కేవలము తమ శ్రమశక్తి చేత నిజాయితీగా సంపాదించిన డబ్బులను మాత్రమే ఈ కార్యక్రమములో పాల్గొన్న వారిచేత సమర్పింపజేసినది. తీగల రవీంద్ర బాబుగారు అని సర్కిల్ ఇన్ స్పెక్టర్గారు మా పత్రికా విలేఖరులు వెళ్ళి అడగగానే ఆంజనేయస్వామి విగ్రహాన్ని నిర్మింపజేయడానికి ముందుకువచ్చారు. ఆంధ్రజ్యోతి విలేఖరి దారా మల్లిఖార్జునరావు, కుమారస్వామి ప్రతిష్ట , చండ్ర సాంబశివరావు దంపతులు దత్తాత్రేయ స్వామిని అలాగే అయ్యప్ప, మహా గణపతి నవగ్రహ ప్రతిష్టలు చేయాలని సంకల్పించాము .ప్రధాన దేవతలుగా, శ్రీ వేంకటేశ్వర స్వామి, రామలింగేశ్వర స్వామి మధ్యలో జగన్మాత శ్రీ కనకదుర్గాదేవిని ప్రతిష్టించాలని , అమ్మవారిని దేవీ భాగవతములో వర్ణించిన పంచ రూపాలుగా {దుర్గ, రాధ,లక్ష్మి , సరస్వతి, గాయత్రి స్వరూపాలుగా} ప్రతిష్ఠజరపాలని అమ్మద్వారా భావన పొందాము. పాఠశాల మీద వస్తున్న ఆదాయము ఈ కార్యక్రమము కోసం వెచ్చించాము. ఇక స్వామి అనుగ్రహం మాపై ప్రసరించింది. తిరుమల తిరుపతి దేవస్థానం వారు శ్రీవారి మూర్తిని ప్రసాదించారు. స్వామివారి ఖర్చుతో, స్వామివారి శిల్పశాలలో తనకు తానే సృష్టింపజేసుకుని ముసిముసి నవ్వుల మూర్తిగా శ్రీవారు వేంచేశారు . ఇలా ఆరు సంవత్సరాల కాలం గడచింది. ఈ కాలములో కొన్నిసారులు తీవ్రమయిన బాధలకు గురయ్యాను. వివాదాలు ,ఆర్ధిక ఇబ్బందులు . ఈకార్యక్రమం పూర్తిచేయగలనా అనే నిరాశ ఇలా అనేక వత్తిడులు తో గడచి పోయినది. ఇక ఈకార్యక్రమము నేను చేయగలనా అనే అనుమానం పెరిగిపోతున్నది. ఎవరన్నా డబ్బున్నవారు సానుకూలముగా నున్నా వారి సంపాదన సరయినది కాకపోతే వాళ్ళను ఇవ్వ నివ్వదు నేను అడగటము వాళ్ళు చూద్దాము చూద్దామంటూ దాటవేయటము. కూలీ .వ్యవసాయం చేసుకునే వారు ఇచ్చే పదులు,వందలతో ఇది ఎప్పుడుపూర్తవుతుందనే బాధ. నాకొచ్చే కొద్ది ఆదాయము తో ఎన్నేళ్ళకు పూర్తిచెయ్యగలుగుతాము అనే ఆవేదన. ఈలోపల రిటయిఱ్డ్ ఎం. ఆర్వో ఒకాయన అమ్మవారి విగ్రహం చేపిస్తానని చేపిస్తే ఆరూపము చూస్తే నాకు అమ్మవారి కళఏమూలనా కనపడలేదు. అందువలన ఆవిగ్రహము ప్రతిష్ట చేయనని చెప్పాను. ఇంతకీ ఆవిడ ఎక్కడవున్నదో అంతులేదు. ఇలా 2006 డిశంబర్ దాకా గడచిపోయినది. ఆసంవత్సరము డిశంబరులో మాపూజ్యగురుదేవులు శ్రీరాధికా ప్రసాద్ మహరాజ్ గారిని 1 00 సంవత్సరాలు పూర్తయినదాకా తల్లిలా సాకి గురుసేవ చేసుకున్న ,మహా యోగినిగురుసమానురాలు అంజనీ మాత బృందావనము నుంచి గుంటూరు వచ్చారని తెలిసి మాట్లాడివద్దామని వెళ్ళాను. ఆమహా యోగిని చూడటానికి చాలా సామాన్యురాలిగా కనిపిస్తారు పైకి. వెళ్ళగానే ఆదరముగా పిలచి విషయాలు అడిగారు . అమ్మా ఈ కార్యక్రమము పూర్తిచేయగలుగుతానా ? అని అడిగాను. అమ్మ ముహూర్తము చూసి వచ్చే మాఘమాసము 2007 జనవరి 28 వ తారీఖున ముహూర్తం నిర్ణయించారు . అమ్మా నాదగ్గర ప్రస్తుతము డబ్బులేదు. నాలుగు నెలల క్రితమే లక్షరూపాయలు పోగుచేసుకుని గోపురాలు పూర్తిచేసాను. ఇప్పుడు ప్రతిష్ట అంటే మాటలా? అని అన్నాను. మరేమి ఫర్వాలేదు అన్నీ అమ్మ చూసుకుంటుంది. నీ ప్రయత్నము నీవుచేయి. అని దీవించింది. నాకు వున్న సమయము ఒక నెల. కావలసిన డబ్బు సుమారు ఆరు లక్షలు. దీనికంటే మరొకపెద్దపని అమ్మవారి మూర్తి ఎక్కడవున్నదో తెలియదు. భారం మనగురువుగారు ఆంజనేయస్వామిని తలుచుకుని ఆయనకు చెప్పుకున్నాను స్వామీ అసాధ్యాలు సాధ్యం చేసే వాడివి నువ్వు రంగం లోకిదిగితే తప్ప ఈ కార్యక్రమం సాధ్యంకాదు అని. అటునుంచి అటే తూర్పుగోదావరి జిల్లా పందల పాకలో వున్న వీరభద్రరావు అనే మాకు తెలిసిన ప్రతిష్టాచార్యులు ఒకాయనను కలవాలని వెళ్ళాను. అక్కడికి వెళితే ఆయన సంగతివిని ఈముహూర్తం ఈ సంవత్సరమంతటిలోకి చాలా ప్రసస్థమయినది. ఆరు నెలలక్రిందే మాకు కార్యక్రమాలు ఒప్పుకుని వున్నాము. పిచ్చిబ్రాహ్మణుదుకూడా ర్జుకు 500 లుఇచ్చినా దొరకడు. ఆరోజు కనుక ముహూర్తము మార్చుదాము అన్నారు .గుంటూరు ఫోను చేస్తే ముహూర్తము మార్చవద్దు అన్నారు. అయ్యా మహాత్ముల నోటినుండి వచ్చిన మాట జరిగి తీరాలి . కనుక ముహూర్తము మార్చలేను అని చెప్పాను. అక్కడనుండి రాజమండ్రి వచ్చి అమ్మవారి విగ్రహము కోసము ప్రయత్నించాను .కానీ అక్కడ రూపాలు నాకు తృప్తికలిగించలేదు. సరే అక్కడనుండి బయలుదేరి విశయాన్ని మాతమ్ముళ్ళకు ఫోనులోతెలియజేసి మహాబలిపురం వెళ్ళాను. అక్కడ శిల్పులుఅమ్మ వారి రూపము నేను కోరినట్లు మలచాలంటే రెండు నెలల సమయము కావాలని అడిగారు. తిరిగి వచ్చాను. నెల్లూరులో ఒక దిన పత్రికలో పనిచేస్తున్న నా చిన్న తమ్ముడు శ్రీనివాసరావు, వినుకొండ మండల పరిషత్లోపనిచేస్తున్న పెద్ద తమ్ముడు నామాట ను తలదాల్చి ప్రయత్నాలలోకి దిగారు. తెనాలి వెళ్ళి ప్రయత్నించాను, ఆళ్ళగడ్ద .చిలకలూరిపేట ఇలా పిచ్చికుక్కలా దేశమంతా తిరుగుతూ విగ్రహం కోసం ప్రయత్నించాను, జైపూర్ వెళ్ళి పాలరాతి విగ్రహము తెప్పిద్దామని అనుకుని ప్రయత్నించినా అభిషేకాలకు పాలరాతి విగ్రహాలున శ్రేష్ఠంకాదని తేలడముతో విరమించుకున్నాను. సమయము చాలా గడచినందున మిగతా విషయము మరొక పోష్ట్ లో వ్రాస్తాను.